Kom over en bok fra 1973 som heter "SPRÅK ER MAKT" av Rolv Mikkel Blakar.
Han skrev i sin tid en serie "samtidsskildringar" fra Norge i
1970-årene, i forbindelse med det han omtalte som reserveringsteknikken.
Her er noen eksempler som jeg bare MÅ dele med almuen:
SJUKEHUSOPPHALDE:
Uhellet var ute -
ein bil med eit mannfolk bak rattet
køyrde på meg
- eg vakna opp att på sjukehuset.
Ein stor, sterk sjukebror
sat og heldt meg i handa.
Da han sågat eg kom til meg sjøl att
henta han legen.
Legen - å kor vakker ho var i den kvite frakken
-smilte til meg
og spurte korleis eg kjende meg.
KONTORROMANTIKK:
Sjefen stoppar midt i dikteringa
- seieer ikkje meir.
Vert berre sitjande og stire grådig
på den store, muskuløse kontormannen sin.
"Er du opptatt i kveld, herr Hansen;
eller kan du tenke deg å arbeide overtid?"
Kontormannen rødmar kledeleg
- han veit godt kva sjefen har i tankane.
Sjefen ryddar da og vekk all tvil
ved å legge til:
"Du forstår, herr Hansen,
mannen min er bortreist
- han er ein tur hos far sin."
FRIERI:
Kvar einaste laurdagskveld
er dei unge jentene
på friarfot
for å finne seg ein jomherre,
ein som enda ikkje har mista sin uskulds jomherredom
- det er jo slike ein gifter seg med.
KORT UTDRAG FRÅ FESTREFERATET:
Dei var der alle saman:
Stortingspresidenten med mann,
statsministaren med mann,
fylkeskvinna med mann,
og ikkje å gløyme, hovedpersonen sjøl,
generaldirektøren med mann.
LØNN FOR KVA?
Golvvask er tungarbeid
- men vaskekonene
tener dårleg.
Embetsmenn, statstenestemenn, fylkesmenn, stortingsmenn
tener godt
- dei har ikkje tungarbeid.
Eg lurer på eg,
om vaskemennene
får god eller dårleg lønn?
Abonner på:
Legg inn kommentarer (Atom)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar